06-10-2016 |
Vrijwilliger van de week: Maarten Strooper
Ring Pass
Delft heeft veel waardering voor al haar vrijwilligers. Een club als Ring Pass
Delft kan niet zonder deze groep mensen, die zich inzetten om iedereen op de
club heel veel speelplezier te geven.
Wij zijn
onze vrijwilligers heel erg dankbaar.
Elke week
laten wij u kennis maken met een van de vrijwilligers die Ring Pass Delft rijk
is.
Deze week stellen wij aan u voor:
Wie ben je?
Mijn naam is
Maarten Strooper en ik ben getrouwd met Eva. Samen hebben we drie zoons, Fabian,
Thijs en Daan. Alle drie spelen ze bij Ring Pass. Fabian speelt inmiddels in
Heren 7, Thijs in Jongens A4 en Daan in Jongens B1. Zelf train ik nu 2 jaar met
veel plezier bij de maandagtrimmers. In mijn werk ben ik strategisch adviseur
openbaar vervoer bij de Metropoolregio Rotterdam Den Haag.
Hoe ben jij bij Ring Pass Delft betrokken
geraakt?
Thijs is als eerste, jaren
geleden, lid geworden van Ring Pass tegelijk
met een paar klasgenoten. De vader van een vriendje/klasgenoot vroeg toen of ik
wilde helpen coachen. Dat was wel een laagdrempelige manier om kennis te maken
met het begeleiden van een team. Later
heb ik ook weer samen met een vader het team van Daan gecoacht.
Wat voor vrijwilligerswerk doe je?
Nu coach ik de vriendengroep die zich JA4 noemt. Dit is het
team van mijn zoon Thijs. Samen met Martin en met Jetta als manager vormen we nu
al weer een aantal jaar een hecht team met Bert en Erik als fluiter en Tanja die
de hapjes verzorgt. Met Martin en Bert verzorgen we nu gedrieën de
donderdagtraining van het team.
Waarom ben jij dat gaan doen?
De belangrijkste reden om deze klussen te doen is, dat ik
graag wil dat mijn zoons en hun teamgenoten een gezellige tijd hebben bij Ring
Pass. Ik realiseer me dat het echt alleen mogelijk is om de kinderen lekker te
laten spelen als de ouders daarbij naar beste kunnen meehelpen. Dat een andere
vader mij vroeg mee te helpen, was overigens wel belangrijk om het eerste
drempeltje te nemen.
Wat vind je er het leukste aan?
Het meeste plezier beleef ik, als ik zie dat de jongens met
plezier hockeyen en als ze daarbij goed samenwerken. Dat ze graag naar de
training komen en vaak extra lang blijven om door te trainen of na te praten
stemt me tevreden. De sfeer vind ik dus het belangrijkste. Al zou ik het nog
leuker vinden (alleen al voor de jongens), als ik wat meer verstand zou hebben
van het hockeyspel. Dat zit er nog steeds niet echt in en daarom ben ik erg
blij met de infoavonden voor coaches over begeleiding en tactiek.
Wat is jouw wens voor de club?
Wat ik voor
de club hoop is, dat nog meer ouders en kinderen zich gaan realiseren dat wij
zelf de club maken en dat het vanzelfsprekend is dat je behalve lekker sporten
ook iets doet in de organisatie of de begeleiding. Om dat te stimuleren zou het
mooi zijn als ervaren krachten structureel helpen om nieuwe ouders en kinderen daarbij
te begeleiden, om de start als coach, trainer, fluiter, commissielid etc. te
vergemakkelijken. Maar als (nog) meer ouders of kinderen gewoon een ander vragen
om samen te helpen, dan komen we ook een heel eind. Zo ben ik er tenslotte ook
ingerold.
