Ondertussen alweer anderhalve week geleden dat Ring Pass
Dames 1 het kampioenschap kon gaan vieren, maar wat is het nog steeds mooi om
daar aan terug te denken. Een kort
verslag van die dag.

 

Zondag 1 mei 2016 was dan eindelijk de dag dat het moest
gaan gebeuren. Uitgerekend tegen DSHC kon Ring Pass DELFT Dames 1 het
kampioenschap binnen halen. Een gelijkspel was al genoeg, maar de beste
hockeysters van Delft zouden daar natuurlijk geen genoegen mee nemen. Met een
overwinning word je kampioen!

 

De lucht kleurde zondag 1 mei stralend Ring Pass-blauw,
en ook het Sportcomplex van de TU Delft stroomde aardig vol met de blauwe
harten van Ring Pass. En die support hebben we hard nodig gehad. Al vanaf onze
aankomst bij DSHC merkten we aan elkaar dat iedereen toch wel gespannen was.
Ook al wisten we dat het zou gaan lukken, de kampioenswedstrijd brengt zoveel
extra spanning met zich mee (zie Ajax). Het was fijn dat de enkele fans van
DSHC aanmoedigden met ‘Kom op DELFT’, waardoor het net leek alsof ze voor ons
waren. Want Ring Pass DELFT is toch de enige echte club in ons mooie stadje.

 

Op het veld was daar echter minder van te merken. Het was
een hele gelijk opgaande wedstrijd. Wij probeerden weer uit de startblokken te
schieten, zoals we dat de afgelopen weken telkens voor elkaar hebben gekregen.
De corners die we al snel haalden misten precisie, waardoor het eerste doelpunt
nog uitbleef. Toen DSHC een counter kreeg, waarbij wij moeite hadden de bal uit
onze cirkel te krijgen, schoof één van de corpsmeisjes de bal pardoes in de
goal. 1-0 achter, ik kan u verzekeren, dan loopt de spanning nog wat meer
op. Voor het publiek werd het ook
duidelijk dat dit klusje niet zomaar geklaard zou worden, dus ze lieten van
zich horen. Dat was precies wat wij nodig hadden! Door een snelle start van
Josefien binnen het 23-metergebied van de tegenstander kon zij, na wel zeven
meter gelopen te hebben, de cirkel betreden en verwoestend uithalen met haar
backhand. De benen van de keepster gingen net te laat op slot, en opgelucht
konden wij terug rennen naar de middenlijn. De stand was weer gelijk getrokken,
1-1. De meisjes van het Delftse Corps probeerden met wat praatjes de
scheidsrechter nog te verzekeren dat de goal afgekeurd moest worden, maar
gelukkig trapten de gele kanaries daar deze dag niet in.

De spirit was terug, en nu wilden we erop en erover! Dat
lukte. Na een mooie opbouw van onze kant, belandde de bal in de cirkel bij
Alyssa. En dan weet je het wel. Aly draaide prachtig weg bij haar directe
tegenstander, en schoof de bal beheerst langs de keepster. Opluchting alom, 1-2
voor! Opnieuw waren de corpsmeisjes niet op hun bekkie gevallen, ze probeerden
met hun charmes de scheidsrechter om de tuin te leiden. Lukte weer niet, want
Alyssa maakte zéker geen overtreding. Met een 1-2 voorsprong gingen we de rust
in.

 

De voorsprong was fijn, maar de wedstrijd was zeker nog
niet gespeeld. Dat wisten we allemaal. DSHC had bij vlagen het initiatief in de
wedstrijd, en dat waren wij toch niet gewend. Wat kleine omzettingen in de rust
moesten ervoor zorgen dat we de wedstrijd uit konden hockeyen, en met de
overwinning op zak de beker omhoog konden gaan houden. De spanning bleef, maar
het publiek hielp ons door de wedstrijd heen.

 

Die tweede helft leek wel een eeuwigheid te duren. Opeens
was het zo warm door de zon, het veld was stroef, de benen werden moe, de
spanning sloeg in. Maar Ring Pass Delft Dames 1 liet zich daardoor niet uit het
veld slaan. Ook al leek het daar wel even op. Door een mooie uitgespeelde
corner van DSHC belandde de bal achter Ilse, waardoor het opeens 2-2 stond
halverwege de tweede helft. De meisjes van het corps gingen er weer in geloven,
maar wij gaven niet op. We kregen al twee grote kansen, die gingen mis. Maar na
een mooie actie van Floor de W (she’s back!) over de rechterkant, haalden we
opnieuw een strafcorner. Onze vedette Julie van Dam mocht aanleggen, maar was
al dat zand op het veld niet gewend. De bal hobbelde richting de goal, de
lijnstop leek hem tegen te houden, maar speelde de bal precies in de stick van
Elke. Elke was sterker, en duwde de bal hupsakee over de doellijn. Wat een
opluchting! Elke, man of the match, en dat moest toch de winnende treffer zijn.
Nog tien minuten hebben we alles gegeven, Bente van Dijk liep een blauw oog op,
ook dat hoort erbij. Maar de 2-3 hebben we niet meer uit handen gegeven. Het
eindsignaal klonk, en wat een opluchting, wat een blijdschap!



RING PASS DAMES 1, KAMPIOEN EERSTE KLASSE B! Ook slechte wedstrijden moet je
winnen als kampioen, en dat hebben we maar weer eens gedaan. Ook spannende
wedstrijden moet je winnen als kampioen, en dat is gelukt. En als er zó veel
publiek voor ons langs het veld staat, dan moet je als kampioen al helemaal
winnen.

Deze wedstrijd was maar een klein voorproefje op wat er
nu komen gaat: de play-offs. Na afgelopen zondag (2-0 winst op Gouda) weten we
wie de tegenstander is en dat we het thuisvoordeel hebben weten te bemachtigen.
Tegen HBS moet het gaan gebeuren, ons doel behalen waar we al het hele jaar
voor aan het strijden zijn: promotie, terug naar de Overgangsklasse. De
planning is als volgt:

 

Woensdag 18 mei,
20.30 uur uit op HBS

Zaterdag 21 mei,
12.30 uur thuis

Zondag 22 mei,
12.30 uur thuis (evt, als er een beslissingswedstrijd nodig is)

 

Zet iedereen deze data in de agenda? Alle support is
nodig! De woensdag uit op HBS zal het waarschijnlijk een heksenketel worden,
maar wij hopen dat ons Ring Pass-publiek dat zal gaan overstemmen. Om daarna op
zaterdag dat op onze eigen club nog maar eens dunnetjes over te doen. Nu al
zenuwachtig, maar ook oh zo veel zin in!

 

Ring Pass Dames 1 is er klaar voor, jullie ook? Tot bij
de play-offs!